УВАГА! ПРОЧИТАЙТЕ ЦЕ ЗВЕРНЕННЯ!!

З сайту Родовід

Булгакови, також Булгаківи (рос. Булгаковы, укр. Булгаки, пол. Bulhakówie herbu Syrokomla, лит. Bulgakas) - (старо)руський, (мало)російський і козацький, литовський і польський, (велико)російський рід (роди) татарського походження.

[ред.] Замітки

BULHAK vel BULHAKOW (Bulgakas). Potęžny, wybitnie uzdolniony ród lechicki, užywający herbu Syrokomla odm. Wielce zaslužony zarówno día polskiej, jak i día rosyjskiej kultury. Wojciech Wijuk Kojalowicz w Herbar zu szlachty litewskiej pisal: „Bulhakowie w województwie nowogródzkim 1 miñskim. Maciej Bulhak, czešnik slonimski, Mikolaj Bulhak, sędzia grodzki miñski. Stanislaw Bulhak, mieczny mozyrski. Jan Bulhak, pisarz grodzki nowogródzki. Marcin i Piotr Bulhak, takže Jędrzej i Aleksander w miñskim”. Inny heraldyk zanotowal: „Bulhakowie. Starožytny ród Bulhaków, herbu Syrokomla lub Habdank Bialy, z dawna posiadal ziemie i majątki w woje- wództwach nowogrodzkim, miñskim oraz w powiatach stonimskim i mozyr- skirn” (N. Szaposznikow, Heráldica, Petersburg 1900,1.1, s. 143). S. Uruski w dziele Rodzina... (t. II, s. 81-82) pisal: „Bulhaków herbu Po- goñ Litewska. Ksiąžęta. Narymunt, a na chrzcie Hieb, syn Giedymina, w. księ- 158

eia litewskiego, otrzymal od ojea na udzial Księstwa Mozyrskie i Piñskie, nie mogąc się pogodzič ze swym bratem Olgierdem, w. ks. litewskim, uszedt do Ordy, wzywając jej pomocy, lecz zamiast tej otrzymania, zostal uwięziony. Jego syn Aleksander wrócil na Litwę i otrzymat na udzial księstwo podolskie, ale to odjąt jego synowi Patrykowi Witold, w. ks. litewski. Patryk wtedy vv 1397 roku przeszedt ze swymi synami Teodorem i Jerzym do Moskwy. Z tych jego synów Jerzy zašlubit Annę, corkę w. ks. moskiewskiego Bazylego Dymitrowicza; z niej syn Bazyli; a tego syn Jan miai przydomek Buthak, który zmieniony na Bulhakow, przyjęto za nazwisko jego potomstwo. Bracia tego Jana są przodkami ksiąžęcych domów rosyjskich Golicynów i Kurakinów oraz zgastych Chowañskich i Szczeniatych”. Autorzy vvęgierscy zaznaczają: „Bulhak-Bulhakow, herbu PogoA Litevvska od XV wieku znani na Litwie. Rodzina ksiąžęca pochodząca od wielkiego księ- cia Giedymina (porzucita tytul ksiąžęcy). Jedna częsč rodziny wyemigrowala do Wielkorosji” (S. graf von Szydlow-Szydlowski, N. R. von Pastinszky, Der polnische und litauische Hochadel, s. 27). Nie wiadomo, czy legenda o pochodzeniu Buthaków od Giedymina ma podstawy rzeczywiste, faktem jednak jest, že ród ten od bardzo dawna miai duze wplywy w Rzeczypospolitej (Biblioteka Jagielloñska w Krakowie, Dzial rękopisow, 7015-III, s. 40). Dose wczesnie odgalęzili się na Žmudž. Jur Jano- wicz Bulhak okolo roku 1570 byl podstarošcim kupiskim. W dawnych zródlach często spotyka się imiona reprezentantów tego rodu w bardzo rožnym kontek- šeie. Jeden z zapisów ma np. trešč następującą: „W 1650 roku, miesiąca Januarii 20 dnia jeymošč pani Krzysztofowa Bulhakowa z powiatu miñskiego, gdy ją Pan Bóg cięžką nawiedzic raezyl chorobą goždžcem, takže dziatki jey y czeladž rožnemi ehorobami, dowiedziawszy się o dobrodzieystwach Nayšwiętszey Pan- ny w cerkwi swierzneñskiey, ofiarowala się to nawiedzié mieysee, y zaraz goz- dziec z gtowy spadl y sama z dziatkami y z czeladzią prędko do zdrowia przy- szla, wyslawiając ten cud nad sobą pokazany" {Pelnia piękniey j ak księžyc, task promieniami swiatu przyšwiecająca, s. 67). W lutym 1701 roku Trybunal Glówny Litewski rozpatrzyl sprawę między kahalami brzeskim, grodzienskim, piñskim i wileñskim a bračmi Andrzejem, Michatem i Franciszkiem Bulhakami. Chodzito o zwrot bardzo dužej na owe czasy sumy dlugu 44 820 zlotych czenvonych (a więc naprawdę zlotych). Na mocy wyroku sądowego przyvvódcy kahalów Szmoyío Irszewicz, Gierszon Lazarewicz, Izaak Berkowicz, Berko Szmertowicz, Wulf Jakubowicz i Mojžesz Abramowicz skazani zostali na karę šmierci i na splatę dlugu. I to po raz drugį... {AWAK, t. XXIX, s. 288-289). Z pewnošcią pierwsza częšč wyroku nie zostala wykonana, druga najprawdopodobniej - tež nie. Anarchia zataczala coraz szer- sze kręgi. Bardzo często Žydzi, jako „prawu nieposluszni” sądzeni byli nie tyl- ko za niezwracanie dlugów, ale tež jako grabiežey fortun kupieckich i szlachee- kich, za nie mający prawo i obyezaje krajowe (ibidem, s. 324-326). Okolo lat 1710-1720 Jan Florian Bulhak byl stolnikiem i komisarzem powiatu slonimskiego, ksiądz Marcjan Bulhak gwardianem witebskim, Franciszek Antoni Bulhak podstolim witebskim, a następnie miecznikiem slonimskim. W roku 1758 glošna stata się sprawa między rodziną Pieslaków, szanowanym 159

domem szlacheckim od wiekow znanym na Oszmianszczyznie, a Janem Bulha- kiem, przelozonym klasztoru ojcow Bazylianow w miasteczku Boruny. Zaczqlo siq od tego, ze Mikolaj Pieslak, bogaty ziemianin, schodzac z tego swiata, zapi- sal bazylianom borunskich znaczne sumy. To si$ nie spodobalo jego dziedzi- com Bazylowi i Janowi, ktorzy „skarby, kleynoty z obrazu Matki Bozey rozda- wali y na swe pozytki obracali, oycow bazylianow, przy cerkwi b^dacych, bili, naiezdzali, konfundowali”. Metropolita musial wreszcie odebrac swiatyniq Pie- slakom, a ich za zdzierstwa, polaczone z morderstwem, ekskomunikowal. Kon- flikt jednak trwal i rozszerzal si$ w ciagu dziesi^ciu lat. W pewnej chwili bazy- lianie mieli dosc samowoli szlacheckiej. I oto pewnego dnia, w kwietniu 1700 roku, gdy Jan Pieslak udat si$ - a droga wiodla przez Boruny - do Wilna na sejmik, ksiadz Buthak „z pomocnikami swemi w pomienionym miasteczku w gospodzie zalujacych (tj. Pieslakow) wziawszy y do klasztoru zaprowadziw- szy, w piekami osadzili. Zupan, kontusz, kaftan, czapk$ sobola, pas, szabl^ odarlszy, expulsya uczynili. Co wi^ksze, naSmiewajac si$, ze katolikiem zostal [to wybieg skarzacych si$, nie chodzilo o wyznanie, tylko o to, ze Pieslakowie i bazylianie nie podzielili majatku cerkiewnego - przyp. J.C.], siermi^gq wlozyc przymusiwszy oraz r^ce nazad zwiazawszy do nog, niemilosiemie skr^powali do lawy, jako sam pryncypal xi^dz Bulhak przywiazac kazal. A po tym do ko- wala dia okowania tegoz zalujacego poslal, skowywac r$ce zalujacego, tedy jeszcze pi^scia xiadz Bulhak uderzyl, a po tym pastwiac siQ, niby nad jakim kryminalista, samze xiadz Bulhak zalujacemu rqce skowat. W tym czasie, gdy pani Pieslakowa, dowiedziawszy si$ o takim okrucienstwie syna swego, pocz^la pytac: za co by opressye mial ponosic. Tedy xiadz Bulhak nic nie respektujac, Pieslakowa piqscia uderzywszy, odzienie szarpawszy, do swima wsadzic kazali y przez cala noc w swoim prywatnym wiqzieniu trzymali”. OszczQdzmy sobie tych opisow, wg ktorych ksiadz Bulhak szlachcica Jana Pieslaka „skrwawiwszy, knebel w gqbq wtozywszy, harapnikiem bil”. Co tu mowic, byli kiedys ksi^za zdolni bronic nie tylko siebie, ale i Kosciola! Przez kilka dni trzymano Pieslaka w Wilnie w areszcie w klasztorze Bazylianow. Wreszcie wypuszczono. Lecz po niespelna dwoch miesiacach, 22 maja, bazylianie najechali - wedlug najlepszych wzorow staroszlacheckich - na fol- wark Pieslakow KoziakowszczyznQ w powiecie oszmiahskim „z pomocnikami swemi, z piechota WQgierska na oppressya wolnosci stanu szlacheckiego zacia- gnione, z muszkietami y inna strzelba, do boju nalezaca- Hostiliter z podwoda- mi najechawszy, wprzody zokna do izby z muszkietu ognia dawszy, piec ka- flany potlukli y pana Alexandra Pieslaka, nic sobie niewinnego y mowy nie majacego, z muszkietu strzeliwszy, tak pan Bog ostrzegl, ze malo co glowy ruszyto. Po tym zas do swima dajac takze z muszkietu ognia, b$dac tey opinii, ze zatujace tam mieli byc, strzelajac sobie, rzuciwszy si$ hurmem, pania Pieslakowa wywleklszy z izby, w siabosci zdrowia zostajaca, xiadz Bulhak, niemilosiemie bijac, pomocnikom swoim przykazujac, skrwawili y tak po rozpQdzeniu czeladzi, rozne szkatuly, skrzynie poodbijawszy, pieniadze, kleynoty, w nich b^dace, tudziez suknie rozne, cyn$, miedz, strzelbq, szable, zboze w swimach b^dace, poodbijawszy; w piwnicach likwory r6zne y domowe od mala do wiela supellectilia, cokolwiek byc moglo, na podwody pozabierawszy (...) woly 160

z sochami w poli na robocie będące, takže konie zabrali”. Najazdy powtórzyly się juž po tygodniu i następnie po parų miesiącach. Pieslakowie odnotowali w skardze: „tegož miesiąca Augusta siano z sianožęci nazwaney Btonia, goto- wego na wozów dziewięč, do klasztoru zaprowadzic kazali”. W paždziemiku ksiądz Bulhak „najechawszy, wieprzów dwóch zabič y gęsi pobrač kazali” (.AWAK, t. XI, s. 311-349). Czyž mògi przewidywac fundator košciota w Boru- nach Mikolaj Piešlak, že międzyjego synami a bliskimi jego sercu bazylianami dojdzie do tak gorszących zajsó i do wzajemnego „do kosztów niemalych” przywodzenia... Jak nadmienilismy, sprawa trafila do sądu, a rozprawie prze- wodzil Krzysztof z Brakszyna Deszpot Zenowicz, starosta oszmianski, marsza- lek trybunalu glównego W. Ks. Litewskiego. Marcin Bulhak, rotmistrz powiatu nowogródzkiego, podpisal elekcję ostat- niego króla Polski Stanislawa Augusta Poniatowskiego (VL, t. VII, s. 122). Hi- polit Stupnicki {Herbarz polski i imionospis zaslužonych w Polsce ludzi, t. I, s. 70) pisal: „Bulhak herbu Syrokomla, dom kwitnący niegdy w Nowogródz- kiem, Minskiem i Slonimskiem, skąd na elekcje królów stawal. W Moskwie znajdujący się teraz Bulhakowie są podobnie tego plemienia”. Galąz, która za- domowila się w Moskwie, po paru stuleciach zostala ponownie zapisana w po- czet rycestwa polskiego na prošbę czlonków tejže rodziny. Konstytucja sejmu ekstraordynaryjnego warszawskiego z 1768 roku zawierala taki punkt: „Ponie- waz urodzony Jakub Bulhak, sekretarz Legacyi Najjašniejszej Imperatorowej Jej Mosci calej Rossyi jest tegož herbu Syrokomli i imienia urodzonych Bulha- ków, którzy w W. X. Litewskim ziemskiemi possessyami i urzędami są za- szczyceni, za czym przerzeczonego urodzonego Bulhaka, sekretarza legacyi rossyjskiej, tak przez wzgląd jednego herbu i imienia z naszemi obywatelami urodzonemi Bulhakami, jako tež i z žyczen skonfederowanych Stanów, przez wzgląd talentów i zaslug jego, do spotecznošci i obywatelstwa Rzeczypospolitej naszej chętnie przyjmujemy i jako obywatela naszego rekognoskujemy” (VL, t. VII, s. 371). Drzewo genealogiczne Bulhaków herbu Syrokomla zatwierdzone w Minsku w 1802 roku wspomina tylko o Antonim i Kajetanie, stanowiących jeden z drobnych odlamów tego rodu (ANB, f. 319, z. 1, nr 29, s. 47). Jak swiadczy Spis ziemian minskiej gubemi (s. 7), na Mihszczyžnie Teresa Bulhak posiadala majątek Tonwy, Edmund Bulhak - mąjątek Duszkowo; Edward Bulhak — Nową Dobosnę; Waclaw Bulhak - Krzywonosy, Straže, Beresniówkq, Budzilówk^, Ostrachim6wkę, Kostrzen, Žūki, Maciejewicze, Kondratowicze. Znajdowal się prócz tego wokól Minską caly szereg innych posiadlošci domu Bulhaków. Z tej rodziny pochodzi plejada wybitnych rosyjskich twórców i polityków, m.in. Jakow Bulhaków (1743-1809), dyplomata; Michait Bulhaków (1891-1940), wybitny pisarz; Sergiusz Bulhaków (1871-1944), znany chrzešcijanski filozof.

[ред.] Джерела

Кількість записів про людей з роду ''Булгакови'': 131

Нижче показано 50 результатів, починаючи з #1.
Переглянути (попередні 50) (наступні 50) (20 | 50 | 100 | 250 | 500).

1. * ♂ Булгаков пом. 28 червня 1945
2. * ♂ ? Булгаков
3. * ♂ Аврамій Булгаков нар. 1799
4. ♂ Іван Аврамійович Булгаков нар. 1830 пом. 1894
5. ♂ Ян Брунон Булгак нар. 6 листопада 1876 пом. 4 лютого 1950
6. * ♂ Walerij Antoni Stanisław Bułhak h.Syrokomla
7. ♀ Ілларія Михайлівна Булгакова нар. 1892 пом. 1982
8. * ♀ Агафья Захаровна Булгакова (Смолянкина) нар. 1848
9. * ♀ Агрипина Семеновна ? (Булгакова)
10. * ♂ w Айтакын Мухамедиулы Булгаков нар. 19 лютого 1960
11. ♀ Акулина Федорова Дочь Булгакова (Волконская)
12. * ♂ Александр Алексеевич Булгаков нар. 1913
13. * ♂ Александр Павлович Булгаков
14. * ♂ Александр Петрович Булгаков нар. 6 серпня 1823 пом. 1883
15. ♂ Александр Харитонович Булгаков
16. ♂ Александр Яковлевич Булгаков нар. 1781 пом. 1863
17. ♀ Александра Булгакова (Жукова) нар. 19 листопада 1949
18. * ♀ Александра Сергеевна Булгакова (Лучкина) нар. 16 червня 1908 пом. січня 1979
19. * ♂ Алексей Булгаков нар. 8 лютого 1984
20. ♂ Алексей Булгаков
21. * ♂ Алексей Булгаков
22. ♂ Алексей Михайлович Булгаков нар. близ. 1900
23. ♂ Алексей Сергеевич Булгаков
24. ♂ Анатолий Григорьевич Булгаков нар. 10 лютого 1940
25. ♂ Андрей Иванович Курака Булгаков нар. після 1466 пом. 1552
26. ♂ Андрей Терентьевич Булгаков
27. ♀ Анна Булгакова (Курбацкая) пом. 20 травня 2013
28. * ♀ Анна Фёдоровна Булгакова (Нечаева)
29. ♂ Афанасий Булгаков нар. 1887
30. ♂ Афанасій Іванович Булгаків нар. 1859 пом. 1907
31. * ♂ В. А. Булгаков
32. ♂ w Валентин Фёдорович Булгаков нар. 13 листопада 1886 пом. 22 вересня 1966
33. ♀ Варвара Опанасівна Булгакова нар. 5 листопада 1895 пом. 11 вересня 1956
34. * ♂ Василий Булгаков
35. ♂ Василий Михайлович Булгаков нар. після 1900
36. * ♂ Василь Іванович Булгаков нар. 1917 пом. 1970
37. * ♀ Вера Сергеевна Булгакова (Горяинова)
38. * ♂ Виталий Булгаков
39. ♀ Віра Афанасівна Булгакова нар. 1892 пом. 22 січня 1972
40. ♀ Ганна Констянтинівна Булгакова
41. * ♂ Григорий Васильевич Булгаков нар. 1906
42. * ♂ Денис Юрьевич Булгаков
43. * ♂ Дмитрий
44. ♂ Дмитрий Степанович Булгаков нар. 1870 пом. 1937
45. ♂ Дмитрій Булгаків
46. * ♂ Домінік Антоні Булгаков
47. ♀ Евдокия Булгакова (Дьяченко) нар. 1931 пом. 1977
48. ♀ Екатерина Александровна Булгакова (Соломирская) нар. 1811
49. ♀ Екатерина Сергеевна Булгакова нар. 4 липня 2002
50. ♀ Елена Булгакова (Харина)

Переглянути (попередні 50) (наступні 50) (20 | 50 | 100 | 250 | 500).